1.    اولین جایی که شک به نارسایی میترال میشود زمانی است که پزشک شما در معاینه قلب با گوشی پزشکی، صدای اضافه ای میشنود. در این حالت، برای تشخیص بهتر علت این صدای اضافه نیاز به تست های دیگر هست.

2.    ECG نوار قلب: نوار قلب با ثبت فعالیت الکتریکی قلب تصویری از هر ضربان به ما میدهد. با استفاده از نوار قلب میتوان اختلالات ریتم یا اختلالات عروق کرونر (عروق تغذیه کننده ماهیچه های قلبی) یا علل دیگر بروز نارسایی میترال را تشخیص داد

3.    عکس قفسه سینه (CXR) : در عکس قفسه سینه، بزرگی حفره های قلبی، عروق قلبی یا تجمع مایع در ریه ها قابل تشخیص است.

4.    اکوکاردیوگرافی: در اکوکاردیوگرافی با استفاده از اشعه اولتراسوند (شبیه سونوگرافی) سایز حفره های قلب، حرکت باز و بسته شدن دریچه ها و حرکت دیواره های قلب مشخص میشوند. همچنین با این روش میتوان میزان برون ده قلبی را (که معیار مناسبی از میزان خونی است که قلب به کل بدن میفرستد) اندازه گیری کرد.

در بیشتر موارد اکو از روی قفسه سینه انجام میشود. به طوری که ژل مخصوص را روی پوست قفسه سینه ریخته و پروب اکو را روی قفسه سینه شما به آرامی فشار میدهند.

اما در برخی از موارد برای دقت بیشتر از اکو مری استفاده میشود که روش همان روش است منتها به جای اینکه از روی قفسه سینه انجام شود، پس از بیهوشی موقتی از طریق دهان وارد مری شما شده و در آنجا از نمای نزدیکتری به قلب نگاه میکنند و اندازه گیری ها انجام میشود.